พระนางมัรยัมเป็นหนึ่งในบุคคลที่ได้รับเกียรติมากที่สุดในศาสนศาสตร์ของอิสลาม โดยชาวมุสลิมมองว่านางเป็นหนึ่งในสตรีที่ชอบธรรมที่สุดที่เคยดำเนินชีวิตตามอายะฮ์อัลกุรอาน โดยอ้างอิงถึงการทักทายเทวทูตในระหว่างการประกาศ ว่า "โอ้ มัรยัม อัลลอฮ์ได้ทรงเลือกเจ้าแล้ว และชำระเจ้สให้บริสุทธิ์ พระองค์ทรงเลือกเจ้าให้อยู่เหนือบรรดาสตรีที่ทรงสร้าง" [45]ชาวมุสลิมส่วนน้อยมองว่านางเป็นนบี ผู้หญิงมุสลิมดูนางเป็นตัวอย่างและเป็นที่รู้จักในการไปเยี่ยมชมมะกอมทั้งของชาวมุสลิมและชาวคริสต์ ประเพณีของชาวมุสลิม เช่นเดียวกับชาวคริสต์ ยกย่องความทรงจำของนางที่อัลมะเฏาะรียะฮ์ ใกล้กรุงไคโร และในกรุงเยรูซาเล็ม ชาวมุสลิมยังไปเยี่ยมชม Bath of Mary ในกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งประเพณีของชาวมุสลิมเล่าขานกันว่า พระนางมัรยัม ครั้งหนึ่งเคยอาบน้ำ และบางครั้งสถานที่นี้ก็เคยถูกเยี่ยมชมโดยผู้หญิงที่ต้องการวิธีรักษาภาวะเป็นหมัน [46] ต้นไม้บางชนิดได้รับการตั้งชื่อตามมัรยัม เช่น มัรยัมมียะฮ์ ซึ่งตามประเพณีเล่าขาน ได้กลิ่นหอมหวานเมื่อพระนางมัรยัมเช็ดหน้าผากของนางด้วยใบไม้ พืชอีกชนิดหนึ่งคือ กัฟมัรยัม (อนาสตาติกา) ซึ่งสตรีมุสลิมบางคนใช้เพื่อช่วยในการตั้งครรภ์ และน้ำของพืชนี้ให้ผู้หญิงดื่มขณะดุอาอ์

วรรณกรรมอิสลามไม่ได้เล่าเหตุการณ์มากมายจากชีวิตภายหลังของมารีย์ และ แม่พระรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ของนางก็ไม่มีอยู่ในบันทึกของชาวมุสลิม อย่างไรก็ตาม นักวิชาการมุสลิมร่วมสมัยบางคน เช่น มาร์ติน ลิงส์ ยอมรับข้อสันนิษฐานนี้ว่าเป็นเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์จากชีวิตของพระนางมัรยัม [47] หนึ่งในเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักซึ่งบันทึกไว้ในวรรณกรรมมุสลิมคือเหตุการณ์ที่พระนางมารีย์ไปเยือนกรุงโรม ของยอห์น (ยูฮันนา) และ ยูดา (ตะดาวุส) อัครทูต (อัลฮะวารียูน) ของนบีอีซา ในรัชสมัยของเนโร [48]